Sorte: vertaling Duits

Overzicht

Duits naar Nederlands: Meer gegevens...

Sorte:
- soort; type; genre; slag; ras; klasse; onderverdeling; aard
Wiktionary:
- Sorte → soort
- Sorte → genre, categorie, ras, soort, type, verscheidenheid, aard, slag, klasse, geslacht, woordgeslacht

Duits

Uitgebreide vertaling voor Sorte (Duits) in het Nederlands

die Sorte (Gattung; Typ; Art)
de soort; het type; het genre; de slag
- soort [de ~] zelfstandig naamwoord
- type [het ~] zelfstandig naamwoord
- genre [het ~] zelfstandig naamwoord
- slag [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
die Sorte (Art; Schlag)
de soort; het ras; de slag
- soort [de ~] zelfstandig naamwoord
- ras [het ~] zelfstandig naamwoord
- slag [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
die Sorte (Gattung)
de klasse; de onderverdeling; de aard
- klasse [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- onderverdeling [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- aard [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
aard	Gattung; Sorte	Art; Charakter; Gemüt; Gesinnung; Natur; Naturbezüge; Neigung; Seele; Tendenz; Wesen
genre	Art; Gattung; Sorte; Typ	Genre
klasse	Gattung; Sorte	Gesellschaftsschicht; Kategorie; Klasse; Objektklasse; Position; Rang; Rangordnung; Schicht; Stand
onderverdeling	Gattung; Sorte
ras	Art; Schlag; Sorte
slag	Art; Gattung; Schlag; Sorte; Typ	Enttäuschung; Ernüchterung; Faustschlag; Feldschlacht; Gesellschaftsschicht; Handschlag; Hieb; Kampf; Klaps; Klasse; Krieg; Position; Rang; Rangordnung; Rückschlag; Schicht; Schlacht; Schlag; Stand
soort	Art; Gattung; Schlag; Sorte; Typ	Naturbezüge
type	Art; Gattung; Sorte; Typ	Aussehen; Erscheinung; Erscheinungsform; Figur; Form; Gestalt; Typ
Bijwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
klasse		erstklassig

Sorte

noun

Cross Translation:

From	To	Via
• Sorte	→ genre; categorie; ras; soort; type	↔ kind — type, race, category
• Sorte	→ soort	↔ sort — type
• Sorte	→ verscheidenheid	↔ variety — variation of something
• Sorte	→ aard; slag; soort	↔ acabit — désuet\|fr Décrit la nature, ou la bonne qualité ou mauvaise de certaines choses.
• Sorte	→ aard; slag; soort; klasse; geslacht; woordgeslacht	↔ genre — ensemble d’êtres, ou de choses, caractériser par un ou des traits communs.
• Sorte	→ soort	↔ sorte — Espèce, genre