Overzicht
Duits naar Nederlands: Meer gegevens...
-
starrköpfig:
- eigenzinnig; hardhoofdig; eigenwijs; koppig; onverzettelijk; halsstarrig; onbuigzaam; onwrikbaar; stijfkoppig; stijfhoofdig; weerbarstig; tegendraads; onwillig; weerspannig; stijf; stroef; houterig; stram; stijve; star; verstard; strak; taai; stug; hardleers; recalcitrant; bokkig; dwars; obstinaat; onverbiddelijk; onvermurwbaar
-
Wiktionary:
- starrköpfig → halsstarrig, hardnekkig, koppig, stijfhoofdig, verbeten, verstokt
Duits
Uitgebreide vertaling voor starrköpfig (Duits) in het Nederlands
starrköpfig:
-
starrköpfig (eigensinnig; eigenwillig; trotzig; schwierig; widerspenstig; dickköpfig; starr; widerborstig; widersetzlich; starrsinnig; ungebärdig; schwerhandhabbar; widerwillig; aufsässig; störrisch; unwillig)
eigenzinnig; hardhoofdig; eigenwijs-
eigenzinnig bijvoeglijk naamwoord
-
hardhoofdig bijvoeglijk naamwoord
-
eigenwijs bijvoeglijk naamwoord
-
-
starrköpfig (starrsinnig; dickköpfig; starr; eisern)
koppig; onverzettelijk; halsstarrig; onbuigzaam; onwrikbaar; stijfkoppig; hardhoofdig; stijfhoofdig-
koppig bijvoeglijk naamwoord
-
onverzettelijk bijvoeglijk naamwoord
-
halsstarrig bijvoeglijk naamwoord
-
onbuigzaam bijvoeglijk naamwoord
-
onwrikbaar bijvoeglijk naamwoord
-
stijfkoppig bijvoeglijk naamwoord
-
hardhoofdig bijvoeglijk naamwoord
-
stijfhoofdig bijvoeglijk naamwoord
-
-
starrköpfig (widerborstig; schwierig; eigenwillig; widerwillig; unwillig; trotzig; widerspenstig; eigensinnig; aufsässig; störrisch; dickköpfig; starrsinnig; ungebärdig; schwerhandhabbar)
weerbarstig; tegendraads; koppig; onwillig; weerspannig-
weerbarstig bijvoeglijk naamwoord
-
tegendraads bijvoeglijk naamwoord
-
koppig bijvoeglijk naamwoord
-
onwillig bijvoeglijk naamwoord
-
weerspannig bijvoeglijk naamwoord
-
-
starrköpfig (stramm; steif; schwerfällig; starr; straff; hölzern; streng; prall; stier; standhaft; rauh; hauteng; unerschütterlich; schneidig; unverwandt; unbeugsam; stelzbeinig)
-
starrköpfig (unbeugsam; starr; steif; erstarrt)
-
starrköpfig (dickköpfig; starr; trotzig; eigenwillig; eigenbrötlerisch; störrisch; unbeugsam; widerwillig; widerborstig; widerspenstig; eigensinnig; starrsinnig)
onbuigzaam; onverzettelijk; taai; stug; stijfkoppig-
onbuigzaam bijvoeglijk naamwoord
-
onverzettelijk bijvoeglijk naamwoord
-
taai bijvoeglijk naamwoord
-
stug bijvoeglijk naamwoord
-
stijfkoppig bijvoeglijk naamwoord
-
-
starrköpfig (ungelehrig; starrsinnig)
-
starrköpfig (trotzig; aufsässig; schwer handhabbar; unregierbar; widerspenstig; störrisch; widersetzlich; widerborstig; starrsinnig; unhandlich; ungebärdig; unlenkbar)
recalcitrant; weerbarstig; koppig; stijfhoofdig-
recalcitrant bijvoeglijk naamwoord
-
weerbarstig bijvoeglijk naamwoord
-
koppig bijvoeglijk naamwoord
-
stijfhoofdig bijvoeglijk naamwoord
-
-
starrköpfig (widerspenstig; eigenwillig; störrisch; dickköpfig; eigensinnig; starrsinnig)
weerbarstig; koppig; stijfhoofdig; weerspannig; bokkig; dwars-
weerbarstig bijvoeglijk naamwoord
-
koppig bijvoeglijk naamwoord
-
stijfhoofdig bijvoeglijk naamwoord
-
weerspannig bijvoeglijk naamwoord
-
bokkig bijvoeglijk naamwoord
-
dwars bijvoeglijk naamwoord
-
-
starrköpfig (eigensinnig; aufsässig; dickköpfig; starrsinnig; obstinat)
-
starrköpfig (trotzig; eigenwillig; unerbittlich; eigensinnig; gnadenlos; störrisch; dickköpfig; unversöhnlich)
onverbiddelijk; onbuigzaam; onvermurwbaar-
onverbiddelijk bijvoeglijk naamwoord
-
onbuigzaam bijvoeglijk naamwoord
-
onvermurwbaar bijvoeglijk naamwoord
-
Vertaal Matrix voor starrköpfig:
Synoniemen voor "starrköpfig":
Wiktionary: starrköpfig
Cross Translation:
| From | To | Via |
|---|---|---|
| • starrköpfig | → halsstarrig; hardnekkig; koppig; stijfhoofdig; verbeten; verstokt | ↔ obstiné — Qui s’obstiner ; qui entêter ou acharner. |