Overzicht
Frans naar Nederlands:   Meer gegevens...
  1. intransitif:
  2. Wiktionary:


Frans

Uitgebreide vertaling voor intransitif (Frans) in het Nederlands

intransitif:

intransitif bijvoeglijk naamwoord

  1. intransitif (intransitivement)
    onovergankelijk
  2. intransitif (intransitivement)
    intransitief

Vertaal Matrix voor intransitif:

Bijvoeglijk NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
intransitief intransitif; intransitivement
onovergankelijk intransitif; intransitivement

Wiktionary: intransitif

intransitif
adjective
  1. (grammaire, fr) Se dit d’un verbe, ou d’un emploi d’un verbe, qui n’accepte pas de complément d’objet (c’est un verbe qui exprime un état ou une action concernant le seul sujet).
intransitif
noun
  1. (taalkunde) onovergankelijk
  2. een onovergankelijk werkwoord

Cross Translation:
FromToVia
intransitif onovergankelijk intransitive — of a verb, not taking a direct object
intransitif onovergangelijk; intransitief neuter — grammar: intransitive
intransitif onovergankelijk; intransitief intransitivLinguistik: als Verb kein Akkusativobjekt benötigend und unfähig zum persönlichen Passiv