Nederlands

Uitgebreide synoniemen voor vlakken in het Nederlands

vlakken:

vlakken werkwoord (vlak, vlakt, vlakte, vlakten, gevlakt)

  1. vlakken
    wissen; uitwissen; wegvegen; uitvegen; vlakken; uitgommen; uitvlakken
    • wissen werkwoord (wis, wist, wiste, wisten, gewist)
    • uitwissen werkwoord (wis uit, wist uit, wiste uit, wisten uit, uitgewist)
    • wegvegen werkwoord (veeg weg, veegt weg, veegde weg, veegden weg, weggeveegd)
    • uitvegen werkwoord (veeg uit, veegt uit, veegde uit, veegden uit, uitgeveegd)
    • vlakken werkwoord (vlak, vlakt, vlakte, vlakten, gevlakt)
    • uitgommen werkwoord (gom, gomt, gomde, gomden, uitgegomd)
    • uitvlakken werkwoord (vlak uit, vlakt uit, vlakte uit, vlakten uit, uitgevlakt)

Conjugations for vlakken:

o.t.t.
  1. vlak
  2. vlakt
  3. vlakt
  4. vlakken
  5. vlakken
  6. vlakken
o.v.t.
  1. vlakte
  2. vlakte
  3. vlakte
  4. vlakten
  5. vlakten
  6. vlakten
v.t.t.
  1. heb gevlakt
  2. hebt gevlakt
  3. heeft gevlakt
  4. hebben gevlakt
  5. hebben gevlakt
  6. hebben gevlakt
v.v.t.
  1. had gevlakt
  2. had gevlakt
  3. had gevlakt
  4. hadden gevlakt
  5. hadden gevlakt
  6. hadden gevlakt
o.t.t.t.
  1. zal vlakken
  2. zult vlakken
  3. zal vlakken
  4. zullen vlakken
  5. zullen vlakken
  6. zullen vlakken
o.v.t.t.
  1. zou vlakken
  2. zou vlakken
  3. zou vlakken
  4. zouden vlakken
  5. zouden vlakken
  6. zouden vlakken
diversen
  1. vlak!
  2. vlakt!
  3. gevlakt
  4. vlakkend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Verwante woorden van "vlakken":


vlakken vorm van vlak:

vlak bijvoeglijk naamwoord

  1. vlak
    vlak; effen; gelijk; egaal; glad; geslepen; strak; plat; vlakuit
    • vlak bijvoeglijk naamwoord
    • effen bijvoeglijk naamwoord
    • gelijk bijvoeglijk naamwoord
    • egaal bijvoeglijk naamwoord
    • glad bijvoeglijk naamwoord
    • geslepen bijvoeglijk naamwoord
    • strak bijvoeglijk naamwoord
    • plat bijvoeglijk naamwoord
    • vlakuit bijwoord
  2. vlak
    horizontaal; vlak; plat
  3. vlak
    plat; vlak; geëgaliseerd
  4. vlak
    – waar niets tussen zit 1
    onmiddellijk; vlak; direct
    – waar niets tussen zit 1
    • onmiddellijk bijvoeglijk naamwoord
      • hij woont in de onmiddellijke omgeving van het vliegveld1
    • vlak bijvoeglijk naamwoord
      • vlak na zijn verjaardag moest hij op reis1
    • direct bijvoeglijk naamwoord
      • zij woont in de directe omgeving van de binnenstad1
  5. vlak
    – met een oppervlak zonder bobbels 1
    vlak; glad
    – met een oppervlak zonder bobbels 1
    • vlak bijvoeglijk naamwoord
      • Nederland is een vlak land1
    • glad bijvoeglijk naamwoord
      • het ijs is erg glad, ik gleed bijna uit1
  6. vlak
    – zonder hoogte- of dieptepunten 1
    vlak
    – zonder hoogte- of dieptepunten 1
    • vlak bijvoeglijk naamwoord
      • haar stem klonk erg vlak1

vlak [de ~] zelfstandig naamwoord

  1. de vlak
    de vlak
    • vlak [de ~] zelfstandig naamwoord

vlak [het ~] zelfstandig naamwoord

  1. het vlak
    – wat bij een vak of hobby hoort 1
    het gebied; het vlak; het terrein
    – wat bij een vak of hobby hoort 1
    • gebied [het ~] zelfstandig naamwoord
      • op het gebied van de tuinbouw ben ik een amateur1
    • vlak [het ~] zelfstandig naamwoord
      • op het financiële vlak heeft hij niets te vertellen1
    • terrein [het ~] zelfstandig naamwoord
      • hiermee komen we op het terrein van de geschiedenis1

Verwante woorden van "vlak":


Alternatieve synoniemen voor "vlak":


Antoniemen van "vlak":


Verwante definities voor "vlak":

  1. waar niets tussen zit1
    • vlak na zijn verjaardag moest hij op reis1
  2. met een oppervlak zonder bobbels1
    • Nederland is een vlak land1
  3. wat bij een vak of hobby hoort1
    • op het financiële vlak heeft hij niets te vertellen1
  4. zonder hoogte- of dieptepunten1
    • haar stem klonk erg vlak1