Overzicht


Duits

Uitgebreide synoniemen voor absondern in het Duits

absondern:

absondern werkwoord (absondere, absonderst, absondert, absonderte, absondertet, abgesondert)

  1. absondern
    isolieren; absondern; separieren; abtrennen; trennen; aussondern
    • isolieren werkwoord (isoliere, isolierst, isoliert, isolierte, isoliertet, isoliert)
    • absondern werkwoord (absondere, absonderst, absondert, absonderte, absondertet, abgesondert)
    • separieren werkwoord (separiere, separierst, separiert, separierte, separiertet, separiert)
    • abtrennen werkwoord (trenne ab, trennst ab, trennt ab, trennte ab, trenntet ab, abgetrennt)
    • trennen werkwoord (trenne, trennst, trennt, trennte, trenntet, getrennt)
    • aussondern werkwoord (sondere aus, sonderst aus, sondert aus, sonderte aus, sondertet aus, ausgesondert)
  2. absondern
    scheiden; separieren; trennen; absondern; abspalten
    • scheiden werkwoord (scheide, scheidest, scheidet, schiedt, schiedet, geschieden)
    • separieren werkwoord (separiere, separierst, separiert, separierte, separiertet, separiert)
    • trennen werkwoord (trenne, trennst, trennt, trennte, trenntet, getrennt)
    • absondern werkwoord (absondere, absonderst, absondert, absonderte, absondertet, abgesondert)
    • abspalten werkwoord (spalte ab, spaltest ab, spaltet ab, spaltete ab, spaltetet ab, abgespaltet)
  3. absondern
    absondern
    • absondern werkwoord (absondere, absonderst, absondert, absonderte, absondertet, abgesondert)

Conjugations for absondern:

Präsens
  1. absondere
  2. absonderst
  3. absondert
  4. absonderen
  5. absondert
  6. absonderen
Imperfekt
  1. absonderte
  2. absondertest
  3. absonderte
  4. absonderten
  5. absondertet
  6. absonderten
Perfekt
  1. habe abgesondert
  2. hast abgesondert
  3. hat abgesondert
  4. haben abgesondert
  5. habt abgesondert
  6. haben abgesondert
1. Konjunktiv [1]
  1. absondere
  2. absonderest
  3. absondere
  4. absonderen
  5. absonderet
  6. absonderen
2. Konjunktiv
  1. absonderte
  2. absondertest
  3. absonderte
  4. absonderten
  5. absondertet
  6. absonderten
Futur 1
  1. werde absondern
  2. wirst absondern
  3. wird absondern
  4. werden absondern
  5. werdet absondern
  6. werden absondern
1. Konjunktiv [2]
  1. würde absondern
  2. würdest absondern
  3. würde absondern
  4. würden absondern
  5. würdet absondern
  6. würden absondern
Diverses
  1. absonder!
  2. absondert!
  3. absonderen Sie!
  4. abgesondert
  5. absonderend
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie

Alternatieve synoniemen voor "absondern":

  • abszedieren; abtrennen; sezernieren; trennen von

Verwante synoniemen voor absondern