Overzicht
Duits naar Engels:   Meer gegevens...
  1. kanten:
  2. Wiktionary:


Duits

Uitgebreide vertaling voor Kanten (Duits) in het Engels

kanten:

kanten werkwoord (kante, kantest, kantet, kantete, kantetet, gekantet)

  1. kanten (kippen; kentern; umkippen)
    to turn over; to flip
    • turn over werkwoord (turns over, turned over, turning over)
    • flip werkwoord (flips, flipped, flipping)

Conjugations for kanten:

Präsens
  1. kante
  2. kantest
  3. kantet
  4. kanten
  5. kantet
  6. kanten
Imperfekt
  1. kantete
  2. kantetest
  3. kantete
  4. kanteten
  5. kantetet
  6. kanteten
Perfekt
  1. habe gekantet
  2. hast gekantet
  3. hat gekantet
  4. haben gekantet
  5. habt gekantet
  6. haben gekantet
1. Konjunktiv [1]
  1. kante
  2. kantest
  3. kante
  4. kanten
  5. kantet
  6. kanten
2. Konjunktiv
  1. kantete
  2. kantetest
  3. kantete
  4. kanteten
  5. kantetet
  6. kanteten
Futur 1
  1. werde kanten
  2. wirst kanten
  3. wird kanten
  4. werden kanten
  5. werdet kanten
  6. werden kanten
1. Konjunktiv [2]
  1. würde kanten
  2. würdest kanten
  3. würde kanten
  4. würden kanten
  5. würdet kanten
  6. würden kanten
Diverses
  1. kante!
  2. kantet!
  3. kanten Sie!
  4. gekantet
  5. kantend
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie

Vertaal Matrix voor kanten:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
flip Salto; Überschlag
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
flip kanten; kentern; kippen; umkippen kentern; kippen; spiegeln; umschlagen
turn over kanten; kentern; kippen; umkippen ankurbeln; kentern; kippen; rotieren; umdrehen; umschlagen; umwälzen

Wiktionary: kanten

kanten
verb
  1. set something at an angle

Kanten:


Synoniemen voor "Kanten":

  • Aheuer; Anscherzl; Anschnitt; Bugl; Bödeli; Gigele; Gnetzla; Gupf; Kipf; Kipfla; Knerzel; Knießchen; Knippchen; Knorzen; Knurrn; Knust; Knäppchen; Knäppele; Knäuschen; Knäusperle; Knörzchen; Knörzla; Knüppchen; Knüstchen; Krüstchen; Mürgel; Mürgeli; Ortstückel; Ranfl; Ranft; Reiftchen; Reiftle; Riebel; Riebele; Ränftl; Scherzerl; Scherzl; Stützle; Timpken

Wiktionary: Kanten

Kanten
noun
  1. regional: äußere, oft braungebackene Krustenschicht eines Brotlaibs, die härter als das Innere ist und sich am Ende befindet
Kanten
noun
  1. end-piece of a loaf of bread

Cross Translation:
FromToVia
Kanten heel quignon — Extrémité du pain (1)