Overzicht
Duits naar Engels:   Meer gegevens...
  1. Nickel:
  2. Wiktionary:
Engels naar Duits:   Meer gegevens...
  1. nickel:
  2. Wiktionary:


Duits

Uitgebreide vertaling voor Nickel (Duits) in het Engels

Nickel:

Nickel [der ~] zelfstandig naamwoord

  1. der Nickel
    the nickel
    • nickel [the ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor Nickel:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
nickel Nickel Fünfcentstück
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
nickel vernickeln
BijwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
nickel aus Nickel

Wiktionary: Nickel

Nickel
noun
  1. Chemie: silbrig-weißes chemisches Element mit der Ordnungszahl 28, das zur Serie der Übergangsmetalle gehört
Nickel
noun
  1. element

Cross Translation:
FromToVia
Nickel nickel nikkel — Chemisch element
Nickel nickel nickel — Élément chimique

Verwante vertalingen van Nickel



Engels

Uitgebreide vertaling voor Nickel (Engels) in het Duits

nickel:

nickel [the ~] zelfstandig naamwoord

  1. the nickel
    der Nickel
    • Nickel [der ~] zelfstandig naamwoord
  2. the nickel (five-cent piece)
    Fünfcentstück

nickel werkwoord

  1. nickel
    vernickeln
    • vernickeln werkwoord (vernickele, vernickelst, vernickelt, vernickelte, vernickeltet, vernickelt)

nickel bijvoeglijk naamwoord

  1. nickel
    aus Nickel

Vertaal Matrix voor nickel:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
Fünfcentstück five-cent piece; nickel
Nickel nickel
- Ni; atomic number 28; nickel note
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
vernickeln nickel
BijwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
aus Nickel nickel

Verwante woorden van "nickel":

  • nickels

Synoniemen voor "nickel":

  • Ni; atomic number 28; metallic element; metal
  • coin
  • nickel note; fiver; five-spot; five dollar bill
  • plate

Verwante definities voor "nickel":

  1. a United States coin worth one twentieth of a dollar1
  2. five dollars worth of a drug1
    • a nickel bag of drugs1
    • a nickel deck of heroin1
  3. a hard malleable ductile silvery metallic element that is resistant to corrosion; used in alloys; occurs in pentlandite and smaltite and garnierite and millerite1
  4. plate with nickel1
    • nickel the plate1

Wiktionary: nickel

nickel
noun
  1. element
nickel
noun
  1. Chemie: silbrig-weißes chemisches Element mit der Ordnungszahl 28, das zur Serie der Übergangsmetalle gehört

Cross Translation:
FromToVia
nickel Nickel nikkel — Chemisch element
nickel Nickel nickel — Élément chimique

Verwante vertalingen van Nickel