Overzicht
Duits naar Nederlands:   Meer gegevens...
  1. intransitiv:
  2. Wiktionary:


Duits

Uitgebreide vertaling voor intransitiv (Duits) in het Nederlands

intransitiv:

intransitiv bijvoeglijk naamwoord

  1. intransitiv
    onovergankelijk
  2. intransitiv
    intransitief

Vertaal Matrix voor intransitiv:

Bijvoeglijk NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
intransitief intransitiv
onovergankelijk intransitiv

Wiktionary: intransitiv

intransitiv
adjective
  1. Linguistik: als Verb kein Akkusativobjekt benötigend und unfähig zum persönlichen Passiv
intransitiv
noun
  1. (taalkunde) onovergankelijk

Cross Translation:
FromToVia
intransitiv onovergankelijk intransitive — of a verb, not taking a direct object
intransitiv onovergangelijk; intransitief neuter — grammar: intransitive
intransitiv intransitief; onovergankelijk intransitif — (grammaire, fr) Se dit d’un verbe, ou d’un emploi d’un verbe, qui n’accepte pas de complément d’objet (c’est un verbe qui exprime un état ou une action concernant le seul sujet).

Computer vertaling door derden: