Overzicht
Engels naar Duits:   Meer gegevens...
  1. interruption:
  2. Wiktionary:
Duits naar Engels:   Meer gegevens...
  1. Interruption:
  2. Wiktionary:


Engels

Uitgebreide vertaling voor interruption (Engels) in het Duits

interruption:

interruption [the ~] zelfstandig naamwoord

  1. the interruption (intrusion)
    die Störung; die Unterbrechung
  2. the interruption (interference; intervention; severance; meddling)
    die Unterbrechung; die Interruption
  3. the interruption (intermission)
    die Enthaltung; die Unterbrechung; der Verzicht; die Enthaltsamkeit
  4. the interruption (break; gap; disruption)
    – an act of delaying or interrupting the continuity 1
    die Unterbrechung

Vertaal Matrix voor interruption:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
Enthaltsamkeit intermission; interruption abstention; abstination; abstinence; continence; fast; teetotalism; temperance; total abstinence
Enthaltung intermission; interruption abstention; abstination; abstinence; continence; fast; teetotalism; temperance; total abstinence
Interruption interference; interruption; intervention; meddling; severance
Störung interruption; intrusion annoyance; block; bother; chagrin; disorder; disturbance; drag; hindrance; impediment; interference; irritation; malfunction; nuisance; obstacle; obstruction; stonewalling; thwarting; trouble; vexation
Unterbrechung break; disruption; gap; interference; intermission; interruption; intervention; intrusion; meddling; severance break; breaking; breaks; delay; division; divorce; interference; intermission; interval; partition; pause; recess; reprive; respite; rest-break; segregation; separation
Verzicht intermission; interruption abstention; abstination; abstinence; continence; fast; teetotalism; temperance; total abstinence
- break; intermission; pause; suspension

Verwante woorden van "interruption":

  • interruptions

Synoniemen voor "interruption":


Verwante definities voor "interruption":

  1. an act of delaying or interrupting the continuity1
  2. some abrupt occurrence that interrupts an ongoing activity1
    • the telephone is an annoying interruption1
  3. a time interval during which there is a temporary cessation of something1

Wiktionary: interruption

interruption
noun
  1. a time interval during which there is a cessation of something
  2. the act of interrupting, or the state of being interrupted
interruption
noun
  1. Störung einer Kommunikation, eines Gesprächs
  2. Zerteilung einer Verbindung; Öffnung einer Leitung, eines Rohres, eines Seils
  3. allgemein: Unterbrechung, Störung

Cross Translation:
FromToVia
interruption Unterbrechung onderbreking — een tijdelijk staken van activiteit door een onverwachte gebeurtenis
interruption Interruption interruptionaction d’interrompre ou état de ce qui est interrompu.

Verwante vertalingen van interruption



Duits

Uitgebreide vertaling voor interruption (Duits) in het Engels

Interruption:

Interruption [die ~] zelfstandig naamwoord

  1. die Interruption (Unterbrechung)
    the interruption; the interference; the intervention; the severance; the meddling

Vertaal Matrix voor Interruption:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
interference Interruption; Unterbrechung Aufregung; Aufruhr; Eingreifen; Eingriff; Einmischung; Einschaltung; Intervention; Krach; Krawall; Ordnungswidrigkeit; Radau; Störung; Unterbrechung
interruption Interruption; Unterbrechung Enthaltsamkeit; Enthaltung; Störung; Unterbrechung; Verzicht
intervention Interruption; Unterbrechung Eingreifen; Eingriff; Einmischung; Intervention
meddling Interruption; Unterbrechung
severance Interruption; Unterbrechung

Wiktionary: Interruption

Interruption
noun
  1. allgemein: Unterbrechung, Störung

Cross Translation:
FromToVia
Interruption interruption interruptionaction d’interrompre ou état de ce qui est interrompu.