Engels

Uitgebreide synoniemen voor weakening in het Engels

weakening:

weakening [the ~] zelfstandig naamwoord

  1. the weakening
    the subside; the weakening
  2. the weakening
    the enervation; the enfeeblement; the weakening
  3. the weakening
    the declining in force; the weakening; the decrease in power; the decrease in strength
  4. the weakening
    the decrease; the toning down; the weakening
  5. the weakening
    – the act of reducing the strength of something 1
    the weakening
    – the act of reducing the strength of something 1
  6. the weakening
    – becoming weaker 1
    the weakening
    – becoming weaker 1

weakening bijvoeglijk naamwoord

  1. weakening
    decreasing; diminishing; fading; declining; abating; weakening; subsiding; lessening
  2. weakening
    diminishing; fading; declining; weakening
  3. weakening
    – moderating by making pain or sorrow weaker 1
    weakening
    – moderating by making pain or sorrow weaker 1
  4. weakening
    – causing debilitation 1
    weakening; enervating; enfeebling; debilitative
    – causing debilitation 1

Verwante woorden van "weakening":


Alternatieve synoniemen voor "weakening":


Antoniemen van "weakening":


Verwante definities voor "weakening":

  1. moderating by making pain or sorrow weaker1
  2. causing debilitation1
  3. the act of reducing the strength of something1
  4. becoming weaker1

weaken:

to weaken werkwoord (weakens, weakened, weakening)

  1. to weaken
    to weaken; to cease; to come down; be going down hill; to fall away; to be lost
    • weaken werkwoord (weakens, weakened, weakening)
    • cease werkwoord (ceases, ceased, ceasing)
    • come down werkwoord (comes down, came down, coming down)
    • be going down hill werkwoord
    • fall away werkwoord (falls away, fell away, falling away)
    • be lost werkwoord (is lost, being lost)
  2. to weaken
    to fade; to weaken; to slacken
    • fade werkwoord (fades, faded, fading)
    • weaken werkwoord (weakens, weakened, weakening)
    • slacken werkwoord (slackens, slackened, slackening)
  3. to weaken
    to weaken; to soften
    • weaken werkwoord (weakens, weakened, weakening)
    • soften werkwoord (softens, softened, softening)
  4. to weaken
    – become weaker 1
    dilute
    – lessen the strength or flavor of a solution or mixture 1
    to abate
    – become less in amount or intensity 1
    • abate werkwoord (abates, abated, abating)
      • The storm abated1
    to weaken
    – become weaker 1
    • weaken werkwoord (weakens, weakened, weakening)
      • The prisoner's resistance weakened after seven days1
    adulterate; to lessen; to become weak; lose strength
    to enervate
    – weaken mentally or morally 1
    • enervate werkwoord (enervates, enervated, enervating)
    to enfeeble
    – make weak 1
    • enfeeble werkwoord (enfeebles, enfeebled, enfeebling)
  5. to weaken
    – become weaker 1
    to weaken
    – become weaker 1
    • weaken werkwoord (weakens, weakened, weakening)
      • The prisoner's resistance weakened after seven days1
  6. to weaken
    – lessen the strength of 1
    to weaken
    – lessen the strength of 1
    • weaken werkwoord (weakens, weakened, weakening)
      • The fever weakened his body1
  7. to weaken
    – reduce the level or intensity or size or scope of 1
    to weaken; to step down; de-escalate
    – reduce the level or intensity or size or scope of 1
    • weaken werkwoord (weakens, weakened, weakening)
    • step down werkwoord (steps down, stepped down, stepping down)
    • de-escalate werkwoord
      • de-escalate a crisis1
  8. to weaken
    – lessen in force or effect 1
    to break; to damp; dampen; to weaken; to soften
    – lessen in force or effect 1
    • break werkwoord (breaks, broke, breaking)
      • break a fall1
    • damp werkwoord (damps, damped, damping)
    • dampen werkwoord
    • weaken werkwoord (weakens, weakened, weakening)
    • soften werkwoord (softens, softened, softening)
      • soften a shock1
  9. to weaken
    – destroy property or hinder normal operations 1
    to counteract; to weaken; to sabotage; to undermine; to subvert; countermine
    – destroy property or hinder normal operations 1
    • counteract werkwoord (counteracts, counteracted, counteracting)
    • weaken werkwoord (weakens, weakened, weakening)
    • sabotage werkwoord (sabotages, sabotaged, sabotaging)
      • The Resistance sabotaged railroad operations during the war1
    • undermine werkwoord (undermines, undermined, undermining)
    • subvert werkwoord (subverts, subverted, subverting)
    • countermine werkwoord

Conjugations for weaken:

present
  1. weaken
  2. weaken
  3. weakens
  4. weaken
  5. weaken
  6. weaken
simple past
  1. weakened
  2. weakened
  3. weakened
  4. weakened
  5. weakened
  6. weakened
present perfect
  1. have weakened
  2. have weakened
  3. has weakened
  4. have weakened
  5. have weakened
  6. have weakened
past continuous
  1. was weakening
  2. were weakening
  3. was weakening
  4. were weakening
  5. were weakening
  6. were weakening
future
  1. shall weaken
  2. will weaken
  3. will weaken
  4. shall weaken
  5. will weaken
  6. will weaken
continuous present
  1. am weakening
  2. are weakening
  3. is weakening
  4. are weakening
  5. are weakening
  6. are weakening
subjunctive
  1. be weakened
  2. be weakened
  3. be weakened
  4. be weakened
  5. be weakened
  6. be weakened
diverse
  1. weaken!
  2. let's weaken!
  3. weakened
  4. weakening
1. I, 2. you, 3. he/she/it, 4. we, 5. you, 6. they

Verwante woorden van "weaken":


Alternatieve synoniemen voor "weaken":


Antoniemen van "weaken":


Verwante definities voor "weaken":

  1. become weaker1
    • The prisoner's resistance weakened after seven days1
  2. lessen the strength of1
    • The fever weakened his body1
  3. reduce the level or intensity or size or scope of1
  4. lessen in force or effect1
  5. destroy property or hinder normal operations1