Overzicht
Engels naar Nederlands:   Meer gegevens...
  1. intransitive:
  2. Wiktionary:


Engels

Uitgebreide vertaling voor intransitive (Engels) in het Nederlands

intransitive:

intransitive bijvoeglijk naamwoord

  1. intransitive
    onovergankelijk
  2. intransitive
    intransitief

Vertaal Matrix voor intransitive:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
- intransitive verb; intransitive verb form
Bijvoeglijk NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
intransitief intransitive
onovergankelijk intransitive

Verwante woorden van "intransitive":


Synoniemen voor "intransitive":

  • intransitive verb; intransitive verb form; verb

Antoniemen van "intransitive":


Verwante definities voor "intransitive":

  1. designating a verb that does not require or cannot take a direct object1
  2. a verb (or verb construction) that does not take an object1

Wiktionary: intransitive

intransitive
adjective
  1. of a verb, not taking a direct object
intransitive
noun
  1. (taalkunde) onovergankelijk
  2. een onovergankelijk werkwoord

Cross Translation:
FromToVia
intransitive onovergankelijk; intransitief intransitivLinguistik: als Verb kein Akkusativobjekt benötigend und unfähig zum persönlichen Passiv
intransitive intransitief; onovergankelijk intransitif — (grammaire, fr) Se dit d’un verbe, ou d’un emploi d’un verbe, qui n’accepte pas de complément d’objet (c’est un verbe qui exprime un état ou une action concernant le seul sujet).