Engels

Uitgebreide vertaling voor obliged (Engels) in het Nederlands

obliged:

obliged bijvoeglijk naamwoord

  1. obliged (obligatory; committed; bound)
    verplicht; obligaat; obligatoir; vereist
  2. obliged (involuntary; compulsory; obligatory; )
    verplicht; gedwongen; onvrijwillig; geforceerd

Vertaal Matrix voor obliged:

Bijvoeglijk NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
geforceerd committed; compulsory; forced; forcible; indebted; involuntary; obligatory; obliged; tied artificial; enforced; forced; strained; unnatural
obligaat bound; committed; obligatory; obliged
obligatoir bound; committed; obligatory; obliged
onvrijwillig committed; compulsory; forced; forcible; indebted; involuntary; obligatory; obliged; tied
verplicht bound; committed; compulsory; forced; forcible; indebted; involuntary; obligatory; obliged; tied compulsory; mandatory; required
- duty-bound
OverVerwante vertalingenAndere vertalingen
- bound; in duty bound
BijwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
gedwongen committed; compulsory; forced; forcible; indebted; involuntary; obligatory; obliged; tied artificial; enforced; forced; strained; unnatural
vereist bound; committed; obligatory; obliged central; crucial; elemental; essential; fundamental; material; vital; wanted

Verwante woorden van "obliged":


Synoniemen voor "obliged":

  • duty-bound; obligated

Verwante definities voor "obliged":

  1. under a moral obligation to do something1

Wiktionary: obliged

obliged
adjective
  1. Under an obligation to do something for someone
obliged
adjective
  1. door iets of iemand gedwongen

oblige:

to oblige werkwoord (obliges, obliged, obliging)

  1. to oblige
    verplichten
    • verplichten werkwoord (verplicht, verplichtte, verplichtten, verplicht)
  2. to oblige (force; compel; coerce)
    dwingen; forceren
    • dwingen werkwoord (dwing, dwingt, dwong, dwongen, gedwongen)
    • forceren werkwoord (forceer, forceert, forceerde, forceerden, geforceerd)
  3. to oblige (compel; force; oblige to)
    dwingen te doen; dwingen
  4. to oblige (accomodate; be of help; help; extend the hand; make oneself useful)
    gerieven
    • gerieven werkwoord (gerief, gerieft, geriefde, geriefden, geriefd)
  5. to oblige (oblige to; compel; force)
    noodzaken tot
    • noodzaken tot werkwoord (noodzaak tot, noodzaakt tot, noodzaakte tot, noodzaakten tot, genoodzaakt tot)

Conjugations for oblige:

present
  1. oblige
  2. oblige
  3. obliges
  4. oblige
  5. oblige
  6. oblige
simple past
  1. obliged
  2. obliged
  3. obliged
  4. obliged
  5. obliged
  6. obliged
present perfect
  1. have obliged
  2. have obliged
  3. has obliged
  4. have obliged
  5. have obliged
  6. have obliged
past continuous
  1. was obliging
  2. were obliging
  3. was obliging
  4. were obliging
  5. were obliging
  6. were obliging
future
  1. shall oblige
  2. will oblige
  3. will oblige
  4. shall oblige
  5. will oblige
  6. will oblige
continuous present
  1. am obliging
  2. are obliging
  3. is obliging
  4. are obliging
  5. are obliging
  6. are obliging
subjunctive
  1. be obliged
  2. be obliged
  3. be obliged
  4. be obliged
  5. be obliged
  6. be obliged
diverse
  1. oblige!
  2. let's oblige!
  3. obliged
  4. obliging
1. I, 2. you, 3. he/she/it, 4. we, 5. you, 6. they

Vertaal Matrix voor oblige:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
forceren force; pressing on
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
dwingen coerce; compel; force; oblige; oblige to enforce
dwingen te doen compel; force; oblige; oblige to
forceren coerce; compel; force; oblige adjourn; break down; enforce; overburden; overload; sever
gerieven accomodate; be of help; extend the hand; help; make oneself useful; oblige
noodzaken tot compel; force; oblige; oblige to
verplichten oblige
- accommodate; bind; compel; hold; obligate
OverVerwante vertalingenAndere vertalingen
- meet

Verwante woorden van "oblige":


Synoniemen voor "oblige":


Antoniemen van "oblige":

  • disoblige

Verwante definities voor "oblige":

  1. bind by an obligation; cause to be indebted1
  2. provide a service or favor for someone1
    • We had to oblige him1
  3. force somebody to do something1

Wiktionary: oblige

oblige
verb
  1. to do someone a service or favour (hence, originally, creating an obligation)
  2. to constrain someone by force or by social, moral or legal means
oblige
verb
  1. tot regel maken dat iets moet

Cross Translation:
FromToVia
oblige forceren; opdringen; aandoen; aantrekken; opleggen; opbrengen; aanbrengen; aanslaan; belasten; belasting heffen op; veraccijnzen; dwingen; noodzaken; verplichten; zich opdringen imposer — Traductions à trier suivant le sens

Verwante vertalingen van obliged