Overzicht
Frans naar Nederlands: Meer gegevens...
- obstiné:
-
Wiktionary:
- obstiné → halsstarrig, hardnekkig, koppig, stijfhoofdig, verbeten, verstokt
- obstiné → onverbiddelijk, koppig, obstinaat, hardnekkig
Frans
Uitgebreide vertaling voor obstiné (Frans) in het Nederlands
obstiné:
-
obstiné (entêté; obstinément)
eigenwijs; eigengereid; eigenzinnig-
eigenwijs bijvoeglijk naamwoord
-
eigengereid bijvoeglijk naamwoord
-
eigenzinnig bijvoeglijk naamwoord
-
-
obstiné (buté; têtu; entêté; contrariant; réticent; inflexible; revêche)
-
obstiné (persistant; acharné; obstinément; persévérant; avec acharnement)
voortdurend; aanhoudend; hardnekkig-
voortdurend bijvoeglijk naamwoord
-
aanhoudend bijvoeglijk naamwoord
-
hardnekkig bijvoeglijk naamwoord
-
-
obstiné (entêté; buté; têtu; tenace; obstinément; opiniâtre; opiniâtrement)
koppig; onverzettelijk; halsstarrig; onbuigzaam; onwrikbaar; stijfkoppig; hardhoofdig; stijfhoofdig-
koppig bijvoeglijk naamwoord
-
onverzettelijk bijvoeglijk naamwoord
-
halsstarrig bijvoeglijk naamwoord
-
onbuigzaam bijvoeglijk naamwoord
-
onwrikbaar bijvoeglijk naamwoord
-
stijfkoppig bijvoeglijk naamwoord
-
hardhoofdig bijvoeglijk naamwoord
-
stijfhoofdig bijvoeglijk naamwoord
-
-
obstiné (têtu; obstinément; opiniâtre)
recalcitrant; weerbarstig; koppig; stijfhoofdig-
recalcitrant bijvoeglijk naamwoord
-
weerbarstig bijvoeglijk naamwoord
-
koppig bijvoeglijk naamwoord
-
stijfhoofdig bijvoeglijk naamwoord
-
-
obstiné (d'une façon récalcitrante; récalcitrant; serré; raide; rebelle; tendu; tenace; en rebelle; insubordonnée; fixe; réticent; taciturne; têtu; rigide; retenu; réservé; impassible; intransigeant; inébranlable; à contrecoeur; insoumis; inflexible; revêche; fixement; indocile)
onbuigzaam; onverzettelijk; taai; stug; stijfkoppig-
onbuigzaam bijvoeglijk naamwoord
-
onverzettelijk bijvoeglijk naamwoord
-
taai bijvoeglijk naamwoord
-
stug bijvoeglijk naamwoord
-
stijfkoppig bijvoeglijk naamwoord
-
-
obstiné (têtu; acharné; récalcitrant; obstinément)
-
obstiné (buté; en rebelle; têtu; récalcitrant; indocile; insubordonnée; à contrecoeur; insoumis; opiniâtre; réticent; contrariant; entêté; d'une façon récalcitrante)
eigenzinnig; hardhoofdig; eigenwijs-
eigenzinnig bijvoeglijk naamwoord
-
hardhoofdig bijvoeglijk naamwoord
-
eigenwijs bijvoeglijk naamwoord
-
Vertaal Matrix voor obstiné:
Synoniemen voor "obstiné":
Wiktionary: obstiné
obstiné
Cross Translation:
adjective
-
Qui s’obstiner ; qui entêter ou acharner.
- obstiné → halsstarrig; hardnekkig; koppig; stijfhoofdig; verbeten; verstokt
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• obstiné | → onverbiddelijk | ↔ dour — unyielding and obstinate |
• obstiné | → koppig; obstinaat; hardnekkig | ↔ obstinate — adhering to an opinion, purpose, or course, usually unreasonably |