Frans

Uitgebreide vertaling voor imparfait (Frans) in het Zweeds

imparfait:

imparfait bijvoeglijk naamwoord

  1. imparfait (défectueux; inférieur; défectueuse)
    bristfällig; bristfälligt; icke fullständig
  2. imparfait
    ofullständigt; ofullkomlig; ofullkomligt
  3. imparfait (incomplet; inachevé)
    ofärdig; ofärdigt
  4. imparfait (incapable; inférieur; inapte; )
    inkapabel; inkompetent; inkapabelt
  5. imparfait (à l'eau; épouvantable; maudit; )
    ett fiasko

Vertaal Matrix voor imparfait:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
inkompetent amateur; incompétent
BijwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
bristfällig défectueuse; défectueux; imparfait; inférieur
bristfälligt défectueuse; défectueux; imparfait; inférieur vicieux
ett fiasko défectueuse; défectueux; imparfait; inférieur à; lamentable; maudit; à l'eau; épouvantable
icke fullständig défectueuse; défectueux; imparfait; inférieur
inkapabel défectueuse; défectueux; imparfait; inapte; inapte à; incapable; incompétent; inférieur; non autorisé; sans compétence; sans qualification
inkapabelt défectueuse; défectueux; imparfait; inapte; inapte à; incapable; incompétent; inférieur; non autorisé; sans compétence; sans qualification
inkompetent défectueuse; défectueux; imparfait; inapte; inapte à; incapable; incompétent; inférieur; non autorisé; sans compétence; sans qualification inapte à; incapable; incompétent; non autorisé; sans compétence; sans qualification
ofullkomlig imparfait
ofullkomligt imparfait
ofullständigt imparfait déficient; inachevé; incomplet; insuffisant
ofärdig imparfait; inachevé; incomplet
ofärdigt imparfait; inachevé; incomplet inachevé; incomplet

Synoniemen voor "imparfait":


Wiktionary: imparfait


Cross Translation:
FromToVia
imparfait imperfekt imperfect — past tense
imparfait preteritum; imperfekt simple past — the simple past
imparfait imperfekt; imperfektum; preteritum ImperfektVerbform des Imperfekts [1]
imparfait imperfekt; imperfektum; preteritum ImperfektLinguistik: grammatische Kategorie der Konjugation (Zeitform), mit der ein verbales Geschehen oder Sein aus Sicht des Sprechers als unabgeschlossene, unvollendete Vergangenheit charakterisiert wird