Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Duits ->Vertaal schelen

Vertaal schelen van Nederlands naar Duits

Overzicht
Nederlands naar Duits:   Meer gegevens...
  1. schelen:
  2. schel:
  3. Wiktionary:

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor schelen (Nederlands) in het Duits

schelen:

schelen [het ~] zelfstandig naamwoord

  1. het schelen (verschillen)
    die Unterschiede; die Differenzen

schelen werkwoord (scheel, scheelt, scheelde, scheelden, gescheeld)

  1. schelen (verschil maken; verschillen)
    unterschiedlich sein; abweichen; sich unterscheiden
    • abweichen werkwoord (weiche ab, weichest ab, weicht ab, wich ab, wicht ab, abgewichen)
    • sich unterscheiden werkwoord (unterscheide mich, unterscheidest dich, unterscheidet sich, unterschied sich, unterschiedet euch, sich unterschieden)

Conjugations for schelen:

o.t.t.
  1. scheel
  2. scheelt
  3. scheelt
  4. schelen
  5. schelen
  6. schelen
o.v.t.
  1. scheelde
  2. scheelde
  3. scheelde
  4. scheelden
  5. scheelden
  6. scheelden
v.t.t.
  1. heb gescheeld
  2. hebt gescheeld
  3. heeft gescheeld
  4. hebben gescheeld
  5. hebben gescheeld
  6. hebben gescheeld
v.v.t.
  1. had gescheeld
  2. had gescheeld
  3. had gescheeld
  4. hadden gescheeld
  5. hadden gescheeld
  6. hadden gescheeld
o.t.t.t.
  1. zal schelen
  2. zult schelen
  3. zal schelen
  4. zullen schelen
  5. zullen schelen
  6. zullen schelen
o.v.t.t.
  1. zou schelen
  2. zou schelen
  3. zou schelen
  4. zouden schelen
  5. zouden schelen
  6. zouden schelen
en verder
  1. ben gescheeld
  2. bent gescheeld
  3. is gescheeld
  4. zijn gescheeld
  5. zijn gescheeld
  6. zijn gescheeld
diversen
  1. scheel!
  2. scheelt!
  5. gescheeld
  6. schelend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Vertaal Matrix voor schelen:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
Differenzen schelen; verschillen
Unterschiede schelen; verschillen
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
abweichen schelen; verschil maken; verschillen afweken; afwijken; verschillen
sich unterscheiden schelen; verschil maken; verschillen excelleren; onderscheiden; overtreffen; schitteren; uitblinken; uitblinken boven; uitmunten; uitsteken
unterschiedlich sein schelen; verschil maken; verschillen

Verwante woorden van "schelen":


Verwante definities voor "schelen":

  1. verschil uitmaken1
    • het scheelt dat hij zo aardig is1

Wiktionary: schelen

schelen
verb
  1. een verschil maken
Cross Translation:
FromToVia
• schelen → aufschieben; fristen; stunden; vertagen; verzögern; verschieden sein; variieren; schwanken; abwechseln; wechseln; abweichen; differieren; sich unterscheiden ↔ différer — Traductions à trier suivant le sens
• schelen → fehlen; missen; mangeln; ermangeln; verfehlen; vermissen ↔ manquer — (vieilli) faillir, tomber en faute.

schel:

schel [de ~] zelfstandig naamwoord

  1. de schel (bel)
    der Klingel; die Schelle; die Glocke
    • Klingel [der ~] zelfstandig naamwoord
    • Schelle [die ~] zelfstandig naamwoord
    • Glocke [die ~] zelfstandig naamwoord

schel bijvoeglijk naamwoord

  1. schel (scherp; schril; hoog; hard; snerpend)
    schrill; höllisch; anzüglich; schroff; gellend; grell

Vertaal Matrix voor schel:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
Glocke bel; schel boerenhuis; deksel; dop; kaasstolp; stolp; stolphuis; stulpkooi
Klingel bel; schel belknop
Schelle bel; schel
BijwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
anzüglich hard; hoog; schel; scherp; schril; snerpend meedogenloos; met sarcasme; sarcastisch; wreed
gellend hard; hoog; schel; scherp; schril; snerpend bitter teleurgesteld; heftig; onbeheerst; onstuimig; verbitterd
grell hard; hoog; schel; scherp; schril; snerpend bitter teleurgesteld; felle; heftig; hel; meedogenloos; onbeheerst; onstuimig; verbitterd; wreed
höllisch hard; hoog; schel; scherp; schril; snerpend bitter teleurgesteld; heftig; onbeheerst; onstuimig; verbitterd
schrill hard; hoog; schel; scherp; schril; snerpend hard; hardop; hel; keihard; luid; oorverdovend
schroff hard; hoog; schel; scherp; schril; snerpend agressief; bot; bruusk; gewelddadig; grof; grofgebouwd; hard; hardhandig; hel; kortaf; korzelig; lomp; nors; onbehouwen; onbeschaafd; ongelikt; onopgevoed; onzacht; ruw; snauwend; wrevelig

Verwante woorden van "schel":


Wiktionary: schel

Cross Translation:
FromToVia
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng; bitter ↔ acerbe — Qui est d’un goût âpre, se dit d’un vin acide, dur et âpre
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng; sauer ↔ aigre — Qui a une saveur acide et amère provoquant un sentiment désagréable.
• schel → schrill; gellend; akut; heftig; hitzig; plötzlich auftretend; spitz; spitzwinkelig; grell; grelltönend; durchdringend; herb; scharf; beißend; hart; rau; streng ↔ aigu — Qui a un aspect pointu, tranchant, voire déchirer.
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng ↔ coupant — Qui couper.
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng ↔ cuisant — Qui produire une douleur âpre et aiguë.
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng; spitzfindig; subtil; geistreich; sinnreich; witzig ↔ fin — délié, menu, mince ou étroit.
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng ↔ incisif — Qui couper ou qui est propre à couper.
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng ↔ mordant — didact|fr Qui mordre.
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng ↔ perçant — Qui percer, qui pénétrer.
• schel → gewürzt; grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng ↔ piquant — Qui piquer.
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng; spitz ↔ pointu — Qui se termine en pointe
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng ↔ pénétrant — Qui pénétrer.
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng ↔ saillant — Qui avancer, qui sortir en dehors.
• schel → Klingel; Schelle; Glocke ↔ sonnette — clochette dont on se servir pour appeler ou pour avertir.
• schel → scharf; bitter; grell; herb; beißend; heftig; hart; rau; streng ↔ âcre — Qui a quelque chose de piquant et d’irritant.
• schel → grell; herb; scharf; beißend; heftig; hart; rau; streng; bitter ↔ âpre — Qui, par sa rudesse ou son âcreté, produit une sensation désagréable aux organes du toucher, de l’ouïe ou du goût.







Uw gratis, snelle en simpele vertaal woordenboek

Copyright © 2000-2024 Interglot ®

Pagina gepresenteerd in 0.0977 seconde
Page rendered in 1.0 seconds