Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Engels ->Vertaal struikelen

Vertaal struikelen van Nederlands naar Engels

Overzicht
Nederlands naar Engels:   Meer gegevens...
  1. struikelen:
  2. Wiktionary:

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor struikelen (Nederlands) in het Engels

struikelen:

struikelen werkwoord (struikel, struikelt, struikelde, struikelden, gestruikeld)

  1. struikelen
    to stumble; to trip
    • stumble werkwoord (stumbles, stumbled, stumbling)
    • trip werkwoord (trips, tripped, tripping)

Conjugations for struikelen:

o.t.t.
  1. struikel
  2. struikelt
  3. struikelt
  4. struikelen
  5. struikelen
  6. struikelen
o.v.t.
  1. struikelde
  2. struikelde
  3. struikelde
  4. struikelden
  5. struikelden
  6. struikelden
v.t.t.
  1. ben gestruikeld
  2. bent gestruikeld
  3. is gestruikeld
  4. zijn gestruikeld
  5. zijn gestruikeld
  6. zijn gestruikeld
v.v.t.
  1. was gestruikeld
  2. was gestruikeld
  3. was gestruikeld
  4. waren gestruikeld
  5. waren gestruikeld
  6. waren gestruikeld
o.t.t.t.
  1. zal struikelen
  2. zult struikelen
  3. zal struikelen
  4. zullen struikelen
  5. zullen struikelen
  6. zullen struikelen
o.v.t.t.
  1. zou struikelen
  2. zou struikelen
  3. zou struikelen
  4. zouden struikelen
  5. zouden struikelen
  6. zouden struikelen
diversen
  1. struikel!
  2. struikelt!
  5. gestruikeld
  6. struikelend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Vertaal Matrix voor struikelen:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
trip dagreis; dagtocht; excursie; gang; reis; rit; rondreis; rondrit; tocht; tochtje; toer; toertje; tour; tournee; trip; uitje; uitstapje
WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
stumble struikelen strompelen
trip struikelen met trippelpasjes lopen; met vlugge pasjes gaan; onderuitgaan; slippen; strompelen; trippelen; uitglibberen; uitglijden; uitschieten; uitschuiven; wegschieten

Verwante definities voor "struikelen":

  1. met je voet haken en (bijna) vallen1
    • ik struikelde over jouw schoenen1

Wiktionary: struikelen

struikelen
verb
  1. het evenwicht verliezen doordat men met de voet verstrikt raakt
struikelen
verb
  1. to trip or fall
  2. fall over or stumble over an object
Cross Translation:
FromToVia
• struikelen → stagger; teeter; totter ↔ chanceler — Être peu ferme sur ses pieds
• struikelen → stumble; trip ↔ trébucher — Faire un faux pas.







Uw gratis, snelle en simpele vertaal woordenboek

Copyright © 2000-2024 Interglot ®

Pagina gepresenteerd in 0.0584 seconde
Page rendered in 1.0 seconds