Overzicht
Nederlands naar Frans:   Meer gegevens...
  1. kronkelend:
  2. kronkelen:
  3. Wiktionary:


Nederlands

Uitgebreide vertaling voor kronkelend (Nederlands) in het Frans

kronkelend:

kronkelend bijvoeglijk naamwoord

  1. kronkelend (kronkelig)
    sinueux; sinueuse; tortueux; tortueuse

Vertaal Matrix voor kronkelend:

BijwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
sinueuse kronkelend; kronkelig
sinueux kronkelend; kronkelig bochtig; heen en weer zwaaiend; slingerend
tortueuse kronkelend; kronkelig
tortueux kronkelend; kronkelig bochtig; gebogen; gekromd; heen en weer zwaaiend; krom; slingerend

Wiktionary: kronkelend


Cross Translation:
FromToVia
kronkelend sournois; roublard; rusé devious — Deviating; not straightforward, not honest, not frank; not standard

kronkelend vorm van kronkelen:

kronkelen werkwoord (kronkel, kronkelt, kronkelde, kronkelden, gekronkeld)

  1. kronkelen (herhaald krommen; twisten)

Conjugations for kronkelen:

o.t.t.
  1. kronkel
  2. kronkelt
  3. kronkelt
  4. kronkelen
  5. kronkelen
  6. kronkelen
o.v.t.
  1. kronkelde
  2. kronkelde
  3. kronkelde
  4. kronkelden
  5. kronkelden
  6. kronkelden
v.t.t.
  1. heb gekronkeld
  2. hebt gekronkeld
  3. heeft gekronkeld
  4. hebben gekronkeld
  5. hebben gekronkeld
  6. hebben gekronkeld
v.v.t.
  1. had gekronkeld
  2. had gekronkeld
  3. had gekronkeld
  4. hadden gekronkeld
  5. hadden gekronkeld
  6. hadden gekronkeld
o.t.t.t.
  1. zal kronkelen
  2. zult kronkelen
  3. zal kronkelen
  4. zullen kronkelen
  5. zullen kronkelen
  6. zullen kronkelen
o.v.t.t.
  1. zou kronkelen
  2. zou kronkelen
  3. zou kronkelen
  4. zouden kronkelen
  5. zouden kronkelen
  6. zouden kronkelen
en verder
  1. is gekronkeld
  2. zijn gekronkeld
diversen
  1. kronkel!
  2. kronkelt!
  3. gekronkeld
  4. kronkelend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Vertaal Matrix voor kronkelen:

WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
courber à plusieurs reprises herhaald krommen; kronkelen; twisten

Verwante woorden van "kronkelen":


Wiktionary: kronkelen

kronkelen
verb
  1. in veel bochten lopen of bewegen

Cross Translation:
FromToVia
kronkelen méandre; grecquer mäandernGeographie: (bezogen auf Flüsse, Bäche) einen gewundenen Verlauf wie der Mäander aufweisen, sich in Mäanderform bewegen