Overzicht
Nederlands Synoniemen:   Meer gegevens...
  1. aanvang:
  2. aanvangen:


Nederlands

Uitgebreide synoniemen voor aanvang in het Nederlands

aanvang:

aanvang [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord

  1. de aanvang
    het begin; de opening; de aanvang; de start; de inzet
    • begin [het ~] zelfstandig naamwoord
    • opening [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
    • aanvang [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
    • start [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
    • inzet [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord

aanvang vorm van aanvangen:

aanvangen werkwoord (vang aan, vangt aan, ving aan, vingen aan, aangevangen)

  1. aanvangen
    starten; beginnen; aanvangen; van start gaan
    • starten werkwoord (start, startte, startten, gestart)
    • beginnen werkwoord (begin, begint, begon, begonnen, begonnen)
    • aanvangen werkwoord (vang aan, vangt aan, ving aan, vingen aan, aangevangen)
    • van start gaan werkwoord
  2. aanvangen
    – ergens mee starten 1
    aanvangen
    – ergens mee starten 1
    • aanvangen werkwoord (vang aan, vangt aan, ving aan, vingen aan, aangevangen)
      • wanneer vangt de voorstelling aan?1

Conjugations for aanvangen:

o.t.t.
  1. vang aan
  2. vangt aan
  3. vangt aan
  4. vangen aan
  5. vangen aan
  6. vangen aan
o.v.t.
  1. ving aan
  2. ving aan
  3. ving aan
  4. vingen aan
  5. vingen aan
  6. vingen aan
v.t.t.
  1. heb aangevangen
  2. hebt aangevangen
  3. heeft aangevangen
  4. hebben aangevangen
  5. hebben aangevangen
  6. hebben aangevangen
v.v.t.
  1. had aangevangen
  2. had aangevangen
  3. had aangevangen
  4. hadden aangevangen
  5. hadden aangevangen
  6. hadden aangevangen
o.t.t.t.
  1. zal aanvangen
  2. zult aanvangen
  3. zal aanvangen
  4. zullen aanvangen
  5. zullen aanvangen
  6. zullen aanvangen
o.v.t.t.
  1. zou aanvangen
  2. zou aanvangen
  3. zou aanvangen
  4. zouden aanvangen
  5. zouden aanvangen
  6. zouden aanvangen
diversen
  1. vang aan!
  2. vangt aan!
  3. aangevangen
  4. aanvangende
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

aanvangen [znw.] zelfstandig naamwoord

  1. aanvangen
    aanvangen; beginnen

Verwante definities voor "aanvangen":

  1. ergens mee starten1
    • wanneer vangt de voorstelling aan?1