Overzicht
Nederlands Synoniemen:   Meer gegevens...
  1. bekend:
  2. bekennen:


Nederlands

Uitgebreide synoniemen voor bekend in het Nederlands

bekend:

bekend bijvoeglijk naamwoord

  1. bekend
    bekend; vertrouwd
  2. bekend
    – wie of wat je kent 1
    bekend
    – wie of wat je kent 1
    • bekend bijvoeglijk naamwoord
      • dit is een bekend verhaal1
  3. bekend
    – wie of wat veel mensen kennen 1
    bekend
    – wie of wat veel mensen kennen 1
    • bekend bijvoeglijk naamwoord
      • Lubbers is een bekende Nederlander1

Verwante woorden van "bekend":

  • bekendheid, bekender, bekendere, bekendst, bekendste

Antoniemen van "bekend":


Verwante definities voor "bekend":

  1. wie of wat je kent1
    • dit is een bekend verhaal1
  2. wie of wat veel mensen kennen1
    • Lubbers is een bekende Nederlander1

bekend vorm van bekennen:

bekennen werkwoord (beken, bekent, bekende, bekenden, bekend)

  1. bekennen
    bekennen
    • bekennen werkwoord (beken, bekent, bekende, bekenden, bekend)
  2. bekennen
    – zeggen dat je iets slechts gedaan hebt 1
    bekennen
    – zeggen dat je iets slechts gedaan hebt 1
    • bekennen werkwoord (beken, bekent, bekende, bekenden, bekend)
      • hij bekende de inbraak bij de politie1

Conjugations for bekennen:

o.t.t.
  1. beken
  2. bekent
  3. bekent
  4. bekennen
  5. bekennen
  6. bekennen
o.v.t.
  1. bekende
  2. bekende
  3. bekende
  4. bekenden
  5. bekenden
  6. bekenden
v.t.t.
  1. heb bekend
  2. hebt bekend
  3. heeft bekend
  4. hebben bekend
  5. hebben bekend
  6. hebben bekend
v.v.t.
  1. had bekend
  2. had bekend
  3. had bekend
  4. hadden bekend
  5. hadden bekend
  6. hadden bekend
o.t.t.t.
  1. zal bekennen
  2. zult bekennen
  3. zal bekennen
  4. zullen bekennen
  5. zullen bekennen
  6. zullen bekennen
o.v.t.t.
  1. zou bekennen
  2. zou bekennen
  3. zou bekennen
  4. zouden bekennen
  5. zouden bekennen
  6. zouden bekennen
diversen
  1. beken!
  2. bekent!
  3. bekend
  4. bekennend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

bekennen [znw.] zelfstandig naamwoord

  1. bekennen
    de confessie; bekennen

Verwante definities voor "bekennen":

  1. zeggen dat je iets slechts gedaan hebt1
    • hij bekende de inbraak bij de politie1

Verwante synoniemen voor bekend