Myndighet in het Nederlands vertaald uit het Zweeds

Overzicht

Zweeds naar Nederlands: Meer gegevens...

myndighet:
- macht; gezag; heerschappij; autoriteit; beheersing; mate van bekwaamheid; gezagsdrager; gezaghebber
Wiktionary:
- myndighet → autoriteit, gezag, autoriteiten, macht, beslissingsbevoegdheid, zeggenschap, kracht, rijk, staat, heerschappij, mogendheid, sterkte

Zweeds

Uitgebreide vertaling voor myndighet (Zweeds) in het Nederlands

myndighet (auktoritet; makt)
de macht; het gezag
- macht [de ~] zelfstandig naamwoord
- gezag [het ~] zelfstandig naamwoord
myndighet (herravälde; övervälde; makt)
de heerschappij; de autoriteit; het gezag; de macht
- heerschappij [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- autoriteit [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- gezag [het ~] zelfstandig naamwoord
- macht [de ~] zelfstandig naamwoord
myndighet (kontroll; makt; herravälde; bestämmanderätt)
de beheersing; mate van bekwaamheid
- beheersing [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
- mate van bekwaamheid [znw.] zelfstandig naamwoord
myndighet (befogenhet)
de gezagsdrager; de gezaghebber
- gezagsdrager [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord
- gezaghebber [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
autoriteit	herravälde; makt; myndighet; övervälde	auktoritet; härskare
beheersing	bestämmanderätt; herravälde; kontroll; makt; myndighet	själv behärskning
gezag	auktoritet; herravälde; makt; myndighet; övervälde	auktoritet; makthavare; riksdag
gezaghebber	befogenhet; myndighet
gezagsdrager	befogenhet; myndighet
heerschappij	herravälde; makt; myndighet; övervälde
macht	auktoritet; herravälde; makt; myndighet; övervälde	enfluerande; inflytande; styrka
mate van bekwaamheid	bestämmanderätt; herravälde; kontroll; makt; myndighet

Cross Translation:

From	To	Via
• myndighet	→ autoriteit; gezag; autoriteiten	↔ authority — persons in command; specifically, government
• myndighet	→ autoriteit	↔ Behörde — Institution, die Aufgaben der öffentlichen Verwaltung wahrnimmt
• myndighet	→ gezag; macht; beslissingsbevoegdheid; zeggenschap; autoriteit	↔ autorité — pouvoir ou droit de commander, d’obliger quelqu’un à quelque chose.
• myndighet	→ kracht; rijk; staat; heerschappij; mogendheid; macht; sterkte	↔ puissance — pouvoir d’imposer son autorité.