Overzicht
Duits naar Nederlands:   Meer gegevens...
  1. urteilend:
  2. urteilen:
  3. Wiktionary:


Duits

Uitgebreide vertaling voor urteilend (Duits) in het Nederlands

urteilend:

urteilend bijvoeglijk naamwoord

  1. urteilend (für ratsam haltend)
    oordelend

Vertaal Matrix voor urteilend:

BijwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
oordelend für ratsam haltend; urteilend

urteilen:

urteilen werkwoord (urteile, urteilst, urteilt, urteilte, urteiltet, geurteilt)

  1. urteilen (entscheiden; richten)
    oordelen; een oordeel wijzen; rechtspreken
    • oordelen werkwoord (oordeel, oordeelt, oordeelde, oordeelden, geoordeeld)
    • een oordeel wijzen werkwoord
    • rechtspreken werkwoord (spreek recht, spreekt recht, sprak recht, spraken recht, rechtgesproken)

Conjugations for urteilen:

Präsens
  1. urteile
  2. urteilst
  3. urteilt
  4. urteilen
  5. urteilt
  6. urteilen
Imperfekt
  1. urteilte
  2. urteiltest
  3. urteilte
  4. urteilten
  5. urteiltet
  6. urteilten
Perfekt
  1. habe geurteilt
  2. hast geurteilt
  3. hat geurteilt
  4. haben geurteilt
  5. habt geurteilt
  6. haben geurteilt
1. Konjunktiv [1]
  1. urteile
  2. urteilest
  3. urteile
  4. urteilen
  5. urteilet
  6. urteilen
2. Konjunktiv
  1. urteilte
  2. urteiltest
  3. urteilte
  4. urteilten
  5. urteiltet
  6. urteilten
Futur 1
  1. werde urteilen
  2. wirst urteilen
  3. wird urteilen
  4. werden urteilen
  5. werdet urteilen
  6. werden urteilen
1. Konjunktiv [2]
  1. würde urteilen
  2. würdest urteilen
  3. würde urteilen
  4. würden urteilen
  5. würdet urteilen
  6. würden urteilen
Diverses
  1. urteil!
  2. urteilt!
  3. urteilen Sie!
  4. geurteilt
  5. urteilend
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie

Vertaal Matrix voor urteilen:

WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
een oordeel wijzen entscheiden; richten; urteilen
oordelen entscheiden; richten; urteilen
rechtspreken entscheiden; richten; urteilen

Synoniemen voor "urteilen":


Wiktionary: urteilen


Cross Translation:
FromToVia
urteilen oordelen; rechtspreken judge — to sit in judgment on, act as judge
urteilen berechten; oordelen; beoordelen; vonnissen juger — juri|fr décider une affaire, un différend en qualité de juge.
urteilen redeneren raisonner — Se servir de sa raison pour connaître, pour juger.