Overzicht
Nederlands naar Duits: Meer gegevens...
- oordelend:
- oordelen:
-
Wiktionary:
- oordelen → richten, urteilen, schätzen, beurteilen
Nederlands
Uitgebreide vertaling voor oordelend (Nederlands) in het Duits
oordelend:
-
oordelend
urteilend; für ratsam haltend-
urteilend bijvoeglijk naamwoord
-
für ratsam haltend bijvoeglijk naamwoord
-
Vertaal Matrix voor oordelend:
| Bijwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
| für ratsam haltend | oordelend | |
| urteilend | oordelend |
oordelend vorm van oordelen:
-
oordelen (een oordeel wijzen; rechtspreken)
Conjugations for oordelen:
o.t.t.
- oordeel
- oordeelt
- oordeelt
- oordelen
- oordelen
- oordelen
o.v.t.
- oordeelde
- oordeelde
- oordeelde
- oordeelden
- oordeelden
- oordeelden
v.t.t.
- heb geoordeeld
- hebt geoordeeld
- heeft geoordeeld
- hebben geoordeeld
- hebben geoordeeld
- hebben geoordeeld
v.v.t.
- had geoordeeld
- had geoordeeld
- had geoordeeld
- hadden geoordeeld
- hadden geoordeeld
- hadden geoordeeld
o.t.t.t.
- zal oordelen
- zult oordelen
- zal oordelen
- zullen oordelen
- zullen oordelen
- zullen oordelen
o.v.t.t.
- zou oordelen
- zou oordelen
- zou oordelen
- zouden oordelen
- zouden oordelen
- zouden oordelen
en verder
- is geoordeeld
- zijn geoordeeld
diversen
- oordeel!
- oordeelt!
- geoordeeld
- oordelend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze
Vertaal Matrix voor oordelen:
| Werkwoord | Verwante vertalingen | Andere vertalingen |
| entscheiden | een oordeel wijzen; oordelen; rechtspreken | beslissen; besluiten |
| richten | een oordeel wijzen; oordelen; rechtspreken | in een bep. richting plaatsen; mikken; richten |
| urteilen | een oordeel wijzen; oordelen; rechtspreken |
Verwante woorden van "oordelen":
Wiktionary: oordelen
Cross Translation:
| From | To | Via |
|---|---|---|
| • oordelen | → richten | ↔ judge — to sit in judgment on, pass sentence on |
| • oordelen | → urteilen | ↔ judge — to sit in judgment on, act as judge |
| • oordelen | → schätzen | ↔ judge — to form an opinion, infer |
| • oordelen | → richten; urteilen; beurteilen | ↔ juger — juri|fr décider une affaire, un différend en qualité de juge. |