Overzicht


Duits

Uitgebreide synoniemen voor kentern in het Duits

kentern:

kentern werkwoord (kentere, kenterst, kentert, kenterte, kentertet, gekentert)

  1. kentern
    kippen; kentern; kanten; umkippen
    • kippen werkwoord (kippe, kippst, kippt, kippte, kipptet, gekippt)
    • kentern werkwoord (kentere, kenterst, kentert, kenterte, kentertet, gekentert)
    • kanten werkwoord (kante, kantest, kantet, kantete, kantetet, gekantet)
    • umkippen werkwoord (kippe um, kippst um, kippt um, kippte um, kipptet um, umgekippt)
  2. kentern
    kippen; kentern; umfallen
    • kippen werkwoord (kippe, kippst, kippt, kippte, kipptet, gekippt)
    • kentern werkwoord (kentere, kenterst, kentert, kenterte, kentertet, gekentert)
    • umfallen werkwoord
  3. kentern
    kentern; umschlagen
    • kentern werkwoord (kentere, kenterst, kentert, kenterte, kentertet, gekentert)
    • umschlagen werkwoord (schlage um, schlägst um, sclägt um, schlug um, schugt um, umgeschlagen)
  4. kentern
    kentern
    • kentern werkwoord (kentere, kenterst, kentert, kenterte, kentertet, gekentert)
  5. kentern
    kippen; umschlagen; kentern
    • kippen werkwoord (kippe, kippst, kippt, kippte, kipptet, gekippt)
    • umschlagen werkwoord (schlage um, schlägst um, sclägt um, schlug um, schugt um, umgeschlagen)
    • kentern werkwoord (kentere, kenterst, kentert, kenterte, kentertet, gekentert)
  6. kentern
    umkippen; umschlagen; kentern; sich einwickeln
    • umkippen werkwoord (kippe um, kippst um, kippt um, kippte um, kipptet um, umgekippt)
    • umschlagen werkwoord (schlage um, schlägst um, sclägt um, schlug um, schugt um, umgeschlagen)
    • kentern werkwoord (kentere, kenterst, kentert, kenterte, kentertet, gekentert)
    • sich einwickeln werkwoord

Conjugations for kentern:

Präsens
  1. kentere
  2. kenterst
  3. kentert
  4. kenteren
  5. kentert
  6. kenteren
Imperfekt
  1. kenterte
  2. kentertest
  3. kenterte
  4. kenterten
  5. kentertet
  6. kenterten
Perfekt
  1. habe gekentert
  2. hast gekentert
  3. hat gekentert
  4. haben gekentert
  5. habt gekentert
  6. haben gekentert
1. Konjunktiv [1]
  1. kentere
  2. kenterest
  3. kentere
  4. kenteren
  5. kenteret
  6. kenteren
2. Konjunktiv
  1. kenterte
  2. kentertest
  3. kenterte
  4. kenterten
  5. kentertet
  6. kenterten
Futur 1
  1. werde kentern
  2. wirst kentern
  3. wird kentern
  4. werden kentern
  5. werdet kentern
  6. werden kentern
1. Konjunktiv [2]
  1. würde kentern
  2. würdest kentern
  3. würde kentern
  4. würden kentern
  5. würdet kentern
  6. würden kentern
Diverses
  1. kenter!
  2. kentert!
  3. kenteren Sie!
  4. gekentert
  5. kenternd
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie