Overzicht
Engels naar Frans:   Meer gegevens...
  1. predestine:
  2. Wiktionary:


Engels

Uitgebreide vertaling voor predestine (Engels) in het Frans

predestine:

to predestine werkwoord (predestines, predestined, predestining)

  1. to predestine (predestinate; predetermine)
    prédestiner; prédestiner à
    • prédestiner werkwoord (prédestine, prédestines, prédestinons, prédestinez, )
    • prédestiner à werkwoord

Conjugations for predestine:

present
  1. predestine
  2. predestine
  3. predestines
  4. predestine
  5. predestine
  6. predestine
simple past
  1. predestined
  2. predestined
  3. predestined
  4. predestined
  5. predestined
  6. predestined
present perfect
  1. have predestined
  2. have predestined
  3. has predestined
  4. have predestined
  5. have predestined
  6. have predestined
past continuous
  1. was predestining
  2. were predestining
  3. was predestining
  4. were predestining
  5. were predestining
  6. were predestining
future
  1. shall predestine
  2. will predestine
  3. will predestine
  4. shall predestine
  5. will predestine
  6. will predestine
continuous present
  1. am predestining
  2. are predestining
  3. is predestining
  4. are predestining
  5. are predestining
  6. are predestining
subjunctive
  1. be predestined
  2. be predestined
  3. be predestined
  4. be predestined
  5. be predestined
  6. be predestined
diverse
  1. predestine!
  2. let's predestine!
  3. predestined
  4. predestining
1. I, 2. you, 3. he/she/it, 4. we, 5. you, 6. they

Vertaal Matrix voor predestine:

WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
prédestiner predestinate; predestine; predetermine
prédestiner à predestinate; predestine; predetermine
- foreordain; predestinate; preordain

Verwante woorden van "predestine":

  • predestining

Synoniemen voor "predestine":


Verwante definities voor "predestine":

  1. foreordain or determine beforehand1
  2. foreordain by divine will or decree1
  3. decree or determine beforehand1

Wiktionary: predestine

predestine
verb
  1. (religion) vouer d’avance au salut ou à la damnation, selon la doctrine de la prédestination.