Overzicht
Nederlands naar Frans:   Meer gegevens...
  1. uit elkaar vallen:
  2. Wiktionary:


Nederlands

Uitgebreide vertaling voor uit elkaar vallen (Nederlands) in het Frans

uit elkaar vallen:

uit elkaar vallen werkwoord (val uit elkaar, valt uit elkaar, viel uit elkaar, vielen uit elkaar, uit elkaar gevallen)

  1. uit elkaar vallen (desintegreren; uiteenvallen)
    dissoudre; démonter; tomber en morceaux; démolir; tomber en ruine; décomposer; se décomposer; défaire; tomber en décadence
    • dissoudre werkwoord (dissous, dissout, dissolvons, dissolvez, )
    • démonter werkwoord (démonte, démontes, démontons, démontez, )
    • tomber en morceaux werkwoord
    • démolir werkwoord (démolis, démolit, démolissons, démolissez, )
    • tomber en ruine werkwoord
    • décomposer werkwoord (décompose, décomposes, décomposons, décomposez, )
    • se décomposer werkwoord
    • défaire werkwoord (défais, défait, défaisons, défaites, )

Conjugations for uit elkaar vallen:

o.t.t.
  1. val uit elkaar
  2. valt uit elkaar
  3. valt uit elkaar
  4. vallen uit elkaar
  5. vallen uit elkaar
  6. vallen uit elkaar
o.v.t.
  1. viel uit elkaar
  2. viel uit elkaar
  3. viel uit elkaar
  4. vielen uit elkaar
  5. vielen uit elkaar
  6. vielen uit elkaar
v.t.t.
  1. ben uit elkaar gevallen
  2. bent uit elkaar gevallen
  3. is uit elkaar gevallen
  4. zijn uit elkaar gevallen
  5. zijn uit elkaar gevallen
  6. zijn uit elkaar gevallen
v.v.t.
  1. was uit elkaar gevallen
  2. was uit elkaar gevallen
  3. was uit elkaar gevallen
  4. waren uit elkaar gevallen
  5. waren uit elkaar gevallen
  6. waren uit elkaar gevallen
o.t.t.t.
  1. zal uit elkaar vallen
  2. zult uit elkaar vallen
  3. zal uit elkaar vallen
  4. zullen uit elkaar vallen
  5. zullen uit elkaar vallen
  6. zullen uit elkaar vallen
o.v.t.t.
  1. zou uit elkaar vallen
  2. zou uit elkaar vallen
  3. zou uit elkaar vallen
  4. zouden uit elkaar vallen
  5. zouden uit elkaar vallen
  6. zouden uit elkaar vallen
diversen
  1. val uit elkaar!
  2. valt uit elkaar!
  3. uit elkaar gevallen
  4. uit elkaar vallend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Vertaal Matrix voor uit elkaar vallen:

WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
dissoudre desintegreren; uit elkaar vallen; uiteenvallen afbreken; breken; gaan; heengaan; neerhalen; omverhalen; ontbinden; opbreken; opheffen; opstappen; slopen; uit elkaar halen; uiteen doen gaan; vertrekken; weggaan; wegsmelten
décomposer desintegreren; uit elkaar vallen; uiteenvallen afbreken; bederven; breken; gaan; heengaan; neerhalen; omverhalen; ontbinden; opbreken; opstappen; rotten; slopen; uit elkaar halen; vergaan; verrotten; verteren; vertrekken; weggaan; wegrotten
défaire desintegreren; uit elkaar vallen; uiteenvallen afbreken; afhaken; afkoppelen; afvallen; afzeggen; afzien van; breken; detacheren; eruitstappen; gaan; heengaan; losknopen; loskrijgen; losmaken; lostornen; loswerken; neerhalen; omverhalen; ontknopen; opbreken; openschroeven; opgeven; ophouden; opstappen; scheiden; slopen; stoppen; tornen; uit elkaar halen; uithalen; uittrekken; vertrekken; weggaan
démolir desintegreren; uit elkaar vallen; uiteenvallen aan stukken slaan; aantasten; aanvreten; afbreken; bederven; beschadigen; breken; ergens uitscheuren; iets afbreken; in stukken breken; inslaan; kapot maken; kapotbreken; kapotgooien; kapotmaken; kapotslaan; moeren; mollen; neerhalen; omverhalen; slechten; slopen; stukgooien; stukslaan; tot schroot verwerken; uit elkaar halen; verbrijzelen; vernietigen; wegbreken
démonter desintegreren; uit elkaar vallen; uiteenvallen afbreken; breken; demonteren; ergens uitscheuren; iets afbreken; neerhalen; omverhalen; ontkoppelen; ontmantelen; onttakelen; slopen; uit elkaar halen; uit elkaar nemen; uiteen nemen; wegbreken
se décomposer desintegreren; uit elkaar vallen; uiteenvallen afbreken; afrotten; bederven; breken; in staat van ontbinding zijn; liggen rotten; neerhalen; omverhalen; ontbinden; rotten; slopen; uit elkaar halen; vergaan; verrotten; verteren; wegrotten
tomber en décadence desintegreren; uit elkaar vallen; uiteenvallen
tomber en morceaux desintegreren; uit elkaar vallen; uiteenvallen aan stukken vallen; in elkaar storten; kapotgaan; onklaar raken; stukgaan; stukvallen; ten gronde gaan
tomber en ruine desintegreren; uit elkaar vallen; uiteenvallen afbreken; begeven; breken; flippen; in elkaar storten; in elkaar zakken; ineenstorten; instorten; invallen; inzakken; inzinken; neerhalen; omverhalen; slopen; ten gronde gaan; uit elkaar halen

Wiktionary: uit elkaar vallen

uit elkaar vallen
Cross Translation:
FromToVia
uit elkaar vallen → s'effondrer crumble — to fall apart
uit elkaar vallen tomber en morceaux fall apart — intransitive: break into pieces through being in a dilapidated state

Computer vertaling door derden:

Verwante vertalingen van uit elkaar vallen