Engels

Uitgebreide synoniemen voor incriminating in het Engels

incriminating:

incriminating bijvoeglijk naamwoord

  1. incriminating
    aggravating; incriminating; damaging
  2. incriminating
    aggravating; tough; incriminating; tricky
  3. incriminating
    – charging or suggestive of guilt or blame 1
    incriminating; incriminatory; criminative; criminatory
    – charging or suggestive of guilt or blame 1

Verwante woorden van "incriminating":


Alternatieve synoniemen voor "incriminating":


Verwante definities voor "incriminating":

  1. charging or suggestive of guilt or blame1

incriminate:

to incriminate werkwoord (incriminates, incriminated, incriminating)

  1. to incriminate
    to charge; to accuse; to charge with; to incriminate; to imputate; to denounce
    • charge werkwoord (charges, charged, charging)
    • accuse werkwoord (accuses, accused, accusing)
    • charge with werkwoord (charges with, charged with, charging with)
    • incriminate werkwoord (incriminates, incriminated, incriminating)
    • imputate werkwoord (imputates, imputated, imputating)
    • denounce werkwoord (denounces, denounced, denouncing)
  2. to incriminate
    to accuse; to insinuate; to incriminate; to charge
    • accuse werkwoord (accuses, accused, accusing)
    • insinuate werkwoord (insinuates, insinuated, insinuating)
    • incriminate werkwoord (incriminates, incriminated, incriminating)
    • charge werkwoord (charges, charged, charging)
  3. to incriminate
    – bring an accusation against; level a charge against 1
    to accuse; to incriminate; impeach; criminate
    – bring an accusation against; level a charge against 1
    • accuse werkwoord (accuses, accused, accusing)
      • The neighbors accused the man of spousal abuse1
    • incriminate werkwoord (incriminates, incriminated, incriminating)
    • impeach werkwoord
    • criminate werkwoord
  4. to incriminate
    – suggest that someone is guilty 1
    to imply; to incriminate; inculpate
    – suggest that someone is guilty 1
    • imply werkwoord (implies, implied, implying)
    • incriminate werkwoord (incriminates, incriminated, incriminating)
    • inculpate werkwoord

Conjugations for incriminate:

present
  1. incriminate
  2. incriminate
  3. incriminates
  4. incriminate
  5. incriminate
  6. incriminate
simple past
  1. incriminated
  2. incriminated
  3. incriminated
  4. incriminated
  5. incriminated
  6. incriminated
present perfect
  1. have incriminated
  2. have incriminated
  3. has incriminated
  4. have incriminated
  5. have incriminated
  6. have incriminated
past continuous
  1. was incriminating
  2. were incriminating
  3. was incriminating
  4. were incriminating
  5. were incriminating
  6. were incriminating
future
  1. shall incriminate
  2. will incriminate
  3. will incriminate
  4. shall incriminate
  5. will incriminate
  6. will incriminate
continuous present
  1. am incriminating
  2. are incriminating
  3. is incriminating
  4. are incriminating
  5. are incriminating
  6. are incriminating
subjunctive
  1. be incriminated
  2. be incriminated
  3. be incriminated
  4. be incriminated
  5. be incriminated
  6. be incriminated
diverse
  1. incriminate!
  2. let's incriminate!
  3. incriminated
  4. incriminating
1. I, 2. you, 3. he/she/it, 4. we, 5. you, 6. they

Verwante woorden van "incriminate":


Alternatieve synoniemen voor "incriminate":


Verwante definities voor "incriminate":

  1. bring an accusation against; level a charge against1
  2. suggest that someone is guilty1