Engels

Uitgebreide synoniemen voor ordained in het Engels

ordained:

ordained bijvoeglijk naamwoord

  1. ordained
    – invested with ministerial or priestly functions 1
    ordained
    – invested with ministerial or priestly functions 1
    • ordained bijvoeglijk naamwoord
      • an ordained priest1
  2. ordained
    – fixed or established especially by order or command 1
    prescribed; decreed; ordained; appointed
    – fixed or established especially by order or command 1
    • prescribed bijvoeglijk naamwoord
    • decreed bijvoeglijk naamwoord
    • ordained bijvoeglijk naamwoord
    • appointed bijvoeglijk naamwoord
      • at the time appointed (or the appointed time1

Alternatieve synoniemen voor "ordained":


Verwante definities voor "ordained":

  1. invested with ministerial or priestly functions1
    • an ordained priest1
  2. fixed or established especially by order or command1

ordained vorm van ordain:

to ordain werkwoord (ordains, ordained, ordaining)

  1. to ordain
    to ordain; to order; to charge
    • ordain werkwoord (ordains, ordained, ordaining)
    • order werkwoord (orders, ordered, ordering)
    • charge werkwoord (charges, charged, charging)
  2. to ordain
    to decree; to ordain; to order
    • decree werkwoord (decrees, decreed, dercreeing)
    • ordain werkwoord (ordains, ordained, ordaining)
    • order werkwoord (orders, ordered, ordering)
  3. to ordain
    – issue an order 1
    to ordain
    – issue an order 1
    • ordain werkwoord (ordains, ordained, ordaining)
  4. to ordain
    – appoint to a clerical posts 1
    to order; to ordain; to consecrate; ordinate
    – appoint to a clerical posts 1
    • order werkwoord (orders, ordered, ordering)
    • ordain werkwoord (ordains, ordained, ordaining)
      • he was ordained in the Church1
    • consecrate werkwoord (consecrates, consecrated, consecrating)
    • ordinate werkwoord
  5. to ordain
    – invest with ministerial or priestly authority 1
    to ordain
    – invest with ministerial or priestly authority 1
    • ordain werkwoord (ordains, ordained, ordaining)
      • The minister was ordained only last month1
  6. to ordain
    – order by virtue of superior authority; decree 1
    to ordain; enact
    – order by virtue of superior authority; decree 1
    • ordain werkwoord (ordains, ordained, ordaining)
      • The King ordained the persecution and expulsion of the Jews1
    • enact werkwoord
      • the legislature enacted this law in 19851

Conjugations for ordain:

present
  1. ordain
  2. ordain
  3. ordains
  4. ordain
  5. ordain
  6. ordain
simple past
  1. ordained
  2. ordained
  3. ordained
  4. ordained
  5. ordained
  6. ordained
present perfect
  1. have ordained
  2. have ordained
  3. has ordained
  4. have ordained
  5. have ordained
  6. have ordained
past continuous
  1. was ordaining
  2. were ordaining
  3. was ordaining
  4. were ordaining
  5. were ordaining
  6. were ordaining
future
  1. shall ordain
  2. will ordain
  3. will ordain
  4. shall ordain
  5. will ordain
  6. will ordain
continuous present
  1. am ordaining
  2. are ordaining
  3. is ordaining
  4. are ordaining
  5. are ordaining
  6. are ordaining
subjunctive
  1. be ordained
  2. be ordained
  3. be ordained
  4. be ordained
  5. be ordained
  6. be ordained
diverse
  1. ordain!
  2. let's ordain!
  3. ordained
  4. ordaining
1. I, 2. you, 3. he/she/it, 4. we, 5. you, 6. they

Verwante woorden van "ordain":


Alternatieve synoniemen voor "ordain":


Verwante definities voor "ordain":

  1. issue an order1
  2. appoint to a clerical posts1
    • he was ordained in the Church1
  3. invest with ministerial or priestly authority1
    • The minister was ordained only last month1
  4. order by virtue of superior authority; decree1
    • The King ordained the persecution and expulsion of the Jews1