Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Duits ->Vertaal boortje

Vertaal boortje van Nederlands naar Duits

Overzicht

Nederlands naar Duits: Meer gegevens...

boortje:
- Handbohrer; kleine Bohrer
boor:
- Bohrer; Bohrmaschine; Holzbohrer
Wiktionary:
- boortje → Bohrer
- boor → Bohrer, Bor
- boor → Bor, Bohrer

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor boortje (Nederlands) in het Duits

boortje:

boortje [het ~] zelfstandig naamwoord

het boortje (kleine boor)
der Handbohrer; der kleine Bohrer
- Handbohrer [der ~] zelfstandig naamwoord
- kleine Bohrer [der ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor boortje:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Handbohrer	boortje; kleine boor	draaiboor; fret; gitaaraanduiding; handboor; handboormachine
kleine Bohrer	boortje; kleine boor

Verwante woorden van "boortje":

boortjes, boor

Wiktionary: boortje

Cross Translation:

From	To	Via
• boortje	→ Bohrer	↔ bit — rotary cutting tool

boor:

boor [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord

de boor (houtboor)
der Bohrer; die Bohrmaschine; der Holzbohrer
- Bohrer [der ~] zelfstandig naamwoord
- Bohrmaschine [die ~] zelfstandig naamwoord
- Holzbohrer [der ~] zelfstandig naamwoord
de boor (boormachine)
die Bohrmaschine
- Bohrmaschine [die ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor boor:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
Bohrer	boor; houtboor
Bohrmaschine	boor; boormachine; houtboor
Holzbohrer	boor; houtboor	houtkever

Verwante woorden van "boor":

boren, boortje

Wiktionary: boor

boor

noun

een rond zijn as ronddraaiend werktuig om gaten mee te maken
- boor → Bohrer
een chemisch element en een zwart metalloïde
- boor → Bor

boor

noun

Chemie: chemisches Element mit der Ordnungszahl 5, das zu den Halbmetallen gehört
- Bor → borium; boor

Cross Translation:

From	To	Via
• boor	→ Bor	↔ boron — chemical element
• boor	→ Bor	↔ bore — chimie\|nocat=1 élément chimique de numéro atomique 5 et de symbole B. C’est un métalloïde.
• boor	→ Bohrer	↔ foret — Instrument de fer ou d’acier dont on se sert pour faire des trous
• boor	→ Bohrer	↔ vrille — (botanique) pousse filiforme, en spirale avec laquelle la vigne et d’autres plantes grimpantes s’attacher aux corps qui sont près d’elles.