Overzicht
Nederlands naar Engels:   Meer gegevens...
  1. hardnekkigheid:
  2. hardnekkig:
  3. Wiktionary:


Nederlands

Uitgebreide vertaling voor hardnekkigheid (Nederlands) in het Engels

hardnekkigheid:

hardnekkigheid [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord

  1. de hardnekkigheid (stijfkoppigheid; koppigheid; weerbarstigheid; )
    the stubbornness

Vertaal Matrix voor hardnekkigheid:

Zelfstandig NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
stubbornness halsstarrigheid; hardhoofdigheid; hardnekkigheid; koppigheid; stijfhoofdigheid; stijfkoppigheid; weerbarstigheid; weerspannigheid onbuigzaamheid; onverzettelijkheid

Verwante woorden van "hardnekkigheid":


Wiktionary: hardnekkigheid


Cross Translation:
FromToVia
hardnekkigheid stubbornness; determination; stubborn; animosity acharnementaction d’un animal qui s’attacher opiniâtrement à sa proie.

hardnekkig:

hardnekkig bijvoeglijk naamwoord

  1. hardnekkig (aanhoudend; voortdurend)
    persistent; persevering

Vertaal Matrix voor hardnekkig:

Bijvoeglijk NaamwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
persevering aanhoudend; hardnekkig; voortdurend bokkig; dwars; koppig; stijfhoofdig; weerbarstig; weerspannig
persistent aanhoudend; hardnekkig; voortdurend aanhoudend; aldoor; almaar; altijddurend; bokkig; constant; continue; de hele tijd; doorlopend; dwars; eeuwig; gedurig; koppig; onafgebroken; onafgelaten; ononderbroken; onophoudelijk; onwankelbaar; onwrikbaar; pal; standvastig; steeds; stijfhoofdig; telkens; uithoudend; vasthoudend; verdragend; volhardend; voortdurend; weerbarstig; weerspannig

Verwante woorden van "hardnekkig":

  • hardnekkigheid, hardnekkiger, hardnekkigere, hardnekkigst, hardnekkigste, hardnekkige

Wiktionary: hardnekkig

hardnekkig
adjective
  1. adhering to an opinion, purpose, or course, usually unreasonably
  2. tenacious
  3. stubbornly persevering, steadfast
  4. indefinitely continuous
  5. refusing to move or change one's opinion
  6. unwilling to yield from a point of view etc; dogged

Cross Translation:
FromToVia
hardnekkig stubborn; obstinate; obdurate; dogged; headstrong; wilful obstiné — Qui s’obstiner ; qui entêter ou acharner.
hardnekkig tenacious tenace — Qui est adhérent, qui tenir fortement à quelque chose.