Avvikelse in het Nederlands vertaald uit het Zweeds

Overzicht

Zweeds naar Nederlands: Meer gegevens...

avvikelse:
- verschillen; schelen; afwijkingen; afwijking; uitweiding; uitwijking
- afgeweken
Wiktionary:
- avvikelse → anomalie, onregelmatigheid, afwijking, verschil, onderscheid, gekheid, zinneloosheid, zinsverbijstering, aberratie, derogatie, inbreuk, schending

Zweeds

Uitgebreide vertaling voor avvikelse (Zweeds) in het Nederlands

avvikelse (skillnad; differentiering)
het verschillen; het schelen
- verschillen [het ~] zelfstandig naamwoord
- schelen [het ~] zelfstandig naamwoord
avvikelse
de afwijkingen
- afwijkingen [de ~] zelfstandig naamwoord, mv.
avvikelse
de afwijking
- afwijking [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
avvikelse (digression)
de uitweiding
- uitweiding [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord
avvikelse (divergens)
de uitwijking
- uitwijking [de ~ (v)] zelfstandig naamwoord

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
afwijking	avvikelse	handikapp
afwijkingen	avvikelse
schelen	avvikelse; differentiering; skillnad
uitweiding	avvikelse; digression
uitwijking	avvikelse; divergens
verschillen	avvikelse; differentiering; skillnad
Werkwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
schelen		avvika; skilja sig åt; vara olik
verschillen		avvika; frångå; skilja sig åt; vara olik; variera
Bijwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
afgeweken	avvikelse

felaktighet; olikhet; differens; skiljaktighet; abnormitet; anomali; avsteg; deviation; skillnad; diskrepans

Cross Translation:

From	To	Via
• avvikelse	→ anomalie; onregelmatigheid	↔ anomaly — dated: an irregularity or inconsistency
• avvikelse	→ afwijking	↔ departure — Deviation from a plan or procedure
• avvikelse	→ verschil	↔ difference — quality of being different
• avvikelse	→ onderscheid; verschil	↔ difference — characteristic of something that makes it different from something else
• avvikelse	→ gekheid; zinneloosheid; zinsverbijstering; aberratie; afwijking	↔ aberration — écart d’imagination, erreur de jugement ; absurdité.
• avvikelse	→ derogatie; afwijking; inbreuk; schending	↔ dérogation — action de déroger à une loi, à un acte quelconque de l’autorité public, à un traité, à un usage, à des droits, etc., ou résultat de cette action.