Home ->Woordenboeken ->Nederlands/Engels ->Vertaal kielen

Vertaal kielen van Nederlands naar Engels

Overzicht

Nederlands naar Engels: Meer gegevens...

kielen:
- smocks; blouses
kiel:
- keel; tunic; smock-frock; jumper; kirtle; blouse
Wiktionary:
- kiel → keel
- kiel → keel, careen

Nederlands

Uitgebreide vertaling voor kielen (Nederlands) in het Engels

kielen:

kielen [de ~] zelfstandig naamwoord, mv.

de kielen (loshangende korte overkleden; hessen)
the smocks; the blouses
- smocks [the ~] zelfstandig naamwoord
- blouses [the ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor kielen:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
blouses	hessen; kielen; loshangende korte overkleden
smocks	hessen; kielen; loshangende korte overkleden

Verwante woorden van "kielen":

kiel

kiel:

kiel [de ~ (m)] zelfstandig naamwoord

de kiel (loshangend kort overkleed; hes)
the keel; the tunic; the smock-frock; the jumper; the kirtle; the blouse
- keel [the ~] zelfstandig naamwoord
- tunic [the ~] zelfstandig naamwoord
- smock-frock [the ~] zelfstandig naamwoord
- jumper [the ~] zelfstandig naamwoord
- kirtle [the ~] zelfstandig naamwoord
- blouse [the ~] zelfstandig naamwoord

Vertaal Matrix voor kiel:

Zelfstandig Naamwoord	Verwante vertalingen	Andere vertalingen
blouse	hes; kiel; loshangend kort overkleed	bloes; blouse; hemd; shirt
jumper	hes; kiel; loshangend kort overkleed	overgooier; pull; pull-over; trui
keel	hes; kiel; loshangend kort overkleed
kirtle	hes; kiel; loshangend kort overkleed
smock-frock	hes; kiel; loshangend kort overkleed
tunic	hes; kiel; loshangend kort overkleed	tunica; tuniek; uniformjas; wapenrok

Verwante woorden van "kiel":

kielen, kieltje, kieltjes

Wiktionary: kiel

kiel

noun

rigid flat piece of material giving a ship greater control and stability
- keel → kiel
beam along the underside of a ship’s hull
- keel → kiel

Cross Translation:

From	To	Via
• kiel	→ keel; careen	↔ Kiel — Nautik: unterster Längsbalken entlang der Mittellinie eines Schiffes; auch flossenähnlicher Aufbau an der Unterseite von Wasserfahrzeugen
• kiel	→ keel	↔ quille — partie fixe et immergée de la coque