Overzicht
Nederlands naar Frans:   Meer gegevens...
  1. enteren:
  2. Wiktionary:


Nederlands

Uitgebreide vertaling voor enteren (Nederlands) in het Frans

enteren:

enteren werkwoord (enter, entert, enterde, enterden, geënterd)

  1. enteren
    aborder; prendre d'assaut; prendre à l'abordage
    • aborder werkwoord (aborde, abordes, abordons, abordez, )
    • prendre d'assaut werkwoord

Conjugations for enteren:

o.t.t.
  1. enter
  2. entert
  3. entert
  4. enteren
  5. enteren
  6. enteren
o.v.t.
  1. enterde
  2. enterde
  3. enterde
  4. enterden
  5. enterden
  6. enterden
v.t.t.
  1. heb geënterd
  2. hebt geënterd
  3. heeft geënterd
  4. hebben geënterd
  5. hebben geënterd
  6. hebben geënterd
v.v.t.
  1. had geënterd
  2. had geënterd
  3. had geënterd
  4. hadden geënterd
  5. hadden geënterd
  6. hadden geënterd
o.t.t.t.
  1. zal enteren
  2. zult enteren
  3. zal enteren
  4. zullen enteren
  5. zullen enteren
  6. zullen enteren
o.v.t.t.
  1. zou enteren
  2. zou enteren
  3. zou enteren
  4. zouden enteren
  5. zouden enteren
  6. zouden enteren
en verder
  1. ben geënterd
  2. bent geënterd
  3. is geënterd
  4. zijn geënterd
  5. zijn geënterd
  6. zijn geënterd
diversen
  1. enter!
  2. entert!
  3. geënterd
  4. enterend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Vertaal Matrix voor enteren:

WerkwoordVerwante vertalingenAndere vertalingen
aborder enteren aankaarten; aanknopen; aanleggen; aanmeren; aanroepen; aansnijden; aanvoeren; aflopen; afmeren; een voorstel doen; entameren; gesprek aanknopen; meren; naar voren brengen; naderen; op tafel leggen; openen; opmerken; opperen; opwerpen; praaien; raken; starten; te berde brengen; tegemoetkomen; ter sprake brengen; terechtkomen; toenaderen; toeroepen; treffen; vastbinden; vastleggen; vastmaken; vastmeren; vergaan; verlopen; verstrijken; vertellen; vervallen; verwoorden; voorbijgaan; zeggen
prendre d'assaut enteren aanvallen; attaqueren; belegeren; bestormen; overvallen
prendre à l'abordage enteren

Wiktionary: enteren

enteren
verb
  1. intransitif|fr marine|fr arriver au bord, prendre terre.
  2. Attacher, suspendre à un crochet, à un clou, à un portemanteau, etc. (Sens général).

Cross Translation:
FromToVia
enteren aborder board — nautical: to capture an enemy ship